kalendarium historyczne 15 marzec

-





2017 / 3 LATA TEMU/W Warszawie zmarł Wojciech Młynarski, poeta, satyryk, artysta kabaretowy, autor i wykonawca piosenek, a także librecista, scenarzysta i reżyser teatralny; autor ponad 2 tys. tekstów: piosenek lirycznych, ballad, „obrazków obyczajowych”, piosenek „szlagwortowych” i songów politycznych; pozostawił w pamięci takie utwory, jak „Prześliczna wiolonczelistka”, „Jesteśmy na wczasach”, „Niedziela na Głównym”, „Z kim ci tak będzie źle jak ze mną”, „Jeszcze w zielone gramy”, „Polska miłość”; wiele ich tytułów, czy wyjętych z nich fraz, weszło na trwałe do potocznego języka polskiego w charakterze porzekadeł czy przysłów – np. „róbmy swoje”, „przyjdzie walec i wyrówna”, „w Polskę idziemy”, „po co babcię denerwować?”.



































Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Plemiona germańskie w II w. oraz słowiańskie IV-VI w.

-
Obraz
GERMANIE>Grupa ludów indoeuropejskich, wyodrębniona na przełomie II i I tysiąclecia p.n.e. na terenie  Płw. Jutlandzkiego ,  Szlezwiku-Holsztynu , wysp duńskich i płd. Skandynawii ; stamtąd G. rozpoczęli ekspansję na płn. (Skandynawia) i płd. (Germania). Niektórzy badacze przyjmują podział G. na grupę płn. (późniejsi Skandynawowie), zach. (plemiona zajmujące stopniowo tereny sięgające aż po górny Dunaj) oraz wsch. (plemiona te opuszczając Skandynawię wędrowały początkowo na wsch. - aż po Płw. Krymski; później zaś wzdłuż płn. granic imperium rzym. przesuwali się na zach.: Goci, Wandalowie, Burgundowie i in.); na przełomie II i I w. p.n.e. zetknęli się z państwem rzymskim, które powstrzymało ich rozprzestrzenianie się na granicy Renu i Dunaju; w tym samym czasie rozpoczął się rozkład wspólnoty rodowej G., zastępowanej na ogół krótkotrwałymi związkami plemiennymi (np. Swewów z Markomanami); III-IV w.n.e. pojawiają się trwalsze struktury ponadplemienne: Franków, Alemanów,
Czytaj więcej

Spartańskie wychowanie

-
Obraz
Mówi się potocznie w momencie wychowywania młodzieży w jakimkolwiek rygorze.iż jest to wychowanie spartańskie.Czym zatem był pierwowzór takiego powiedzenia? W starożytnej Sparcie nad wychowaniem dzieci pieczę sprawowało państwo.które decydowało np. o życiu danego dziecka.Słabe lub chorowite niemowlęta były zabijane. Spartiaci - całe ich życie miało za cel służyć społeczności, być gotowym do wojny, do której byli przygotowywani od urodzenia. Mały chłopiec pozostawał w rodzinnym domu do 7 roku życiu. Z dniem ukończenia 7 lat wraz z rówieśnikami był przenoszony do baraków gdzie zaczęto mu wpajać od samego początku kim jest i w jaki sposób ma służyć innym. Dzieci z początku nie były narażane na ciężkie ćwiczenia lecz poprzez gry i zabawy wyrabiano w nich szybkość, gibkość oraz silę. Z czasem gdy chłopcy podrastali zmieniano im trening, rezygnując z gier i zabaw, a zastępując je cięższymi ćwiczeniami, zapasami mającymi na celu wyrobienie ich krzepy, siły fizycznej oraz umiejętności
Czytaj więcej

Religje starożytnej Grecji i Rzymu

-
Obraz
Czym są dla mnie mitologie greckie i rzymskie?Niepoważnie określam je mianem;"Bajek z tysiąca i jednej nocy". Poważnie zaś rzecz ujmując jest to zbiór postaci, które gdzieś w starożytności plątały się w ludzkiej świadomości i na rożnych ołtarzach przepięknych świątyń.Dzięki ludzkiej bogobojności klasa kapłańska miała się dobrze a nawet bardzo dobrze,albowiem miała realny wpływ na losy władców i ich poddanych.Często przepowiednie delfickie (u greków) czy westalek (u rzymian)decydowały o przebiegu kampanii wojennych czy zawieranych przymierzach politycznych i wojskowych. bez znaczenia jest,że Zeus zastąpiony został Jowiszem a Mars,Uranem ich wykreowane postacie były tak samo żądne władzy,lubieżne i mściwe jak ich ludzcy protoplaści.Jedyną zasadniczą różnicą był stosunek greków i rzymian do śmierci. Gdy u greków śmierć to łudź co wiedzie do lepszego świata,to z kolei u rzymian raczej kraina cieni (wpływy Etrusków). Jeżeli u greków,kochających życie to tragiczn
Czytaj więcej