HISTORIA I OKOLICE

Czym są dla mnie mitologie greckie i rzymskie?Niepoważnie określam je mianem;"Bajek z tysiąca i jednej nocy". Poważnie zaś rzecz ujmując jest to zbiór postaci, które gdzieś w starożytności plątały się w ludzkiej świadomości i na rożnych ołtarzach przepięknych świątyń.Dzięki ludzkiej bogobojności klasa kapłańska miała się dobrze a nawet bardzo dobrze,albowiem miała realny wpływ na losy władców i ich poddanych.Często przepowiednie delfickie (u greków) czy westalek (u rzymian)decydowały o przebiegu kampanii wojennych czy zawieranych przymierzach politycznych i wojskowych. bez znaczenia jest,że Zeus zastąpiony został Jowiszem a Mars,Uranem ich wykreowane postacie były tak samo żądne władzy,lubieżne i mściwe jak ich ludzcy protoplaści.Jedyną zasadniczą różnicą był stosunek greków i rzymian do śmierci. Gdy u greków śmierć to łudź co wiedzie do lepszego świata,to z kolei u rzymian raczej kraina cieni (wpływy Etrusków). Jeżeli u greków,kochających życie to tragiczn

W zamierzchłej starożytności Półwysep Apeniński był zamieszkany przez Etrusków jednak z czasem zaczęły się pojawiać kolonie najprzód fenickie a potem także greków.Legenda głosi,że pradawnymi założycielami Rzymu byli bracia bliźniacy Remus i Romulus.Innym razem mówi się o nieszczęsnych uciekinierach ze spalonej Troi i ich dziele budowy nowego państwa. Rzym powstał w 753 p. n. e. nad rzeką Tybr. Miejsce było zresztą szczęśliwie dobrane. Znajdowała się tu najwygodniejsza, przeprawa rzeczna, musiała więc prowadzić tędy droga wiodąca do nadbrzeżnych salin, miejsca pozyskiwania soli, niezbędnej dla górskich plemion sabelskich zajmujących się hodowlą bydła i owiec.  Dwa wieki (VII-V w.p.n.e.) trwało opanowywanie półwyspu przez rzymian a skończyło się ono definitywnie w 272 r. p.n.e.wygnaniem króla fenickiego Pyrrusa z Sycylii. Żądza podbojów i ciągłego rozszerzania swego terytorium doprowadziła do trzech wojen punickich w przeciągu lat 264-146 p.n.e.wojny te doprowadziły d

Mówi się potocznie w momencie wychowywania młodzieży w jakimkolwiek rygorze.iż jest to wychowanie spartańskie.Czym zatem był pierwowzór takiego powiedzenia? W starożytnej Sparcie nad wychowaniem dzieci pieczę sprawowało państwo.które decydowało np. o życiu danego dziecka.Słabe lub chorowite niemowlęta były zabijane. Spartiaci - całe ich życie miało za cel służyć społeczności, być gotowym do wojny, do której byli przygotowywani od urodzenia. Mały chłopiec pozostawał w rodzinnym domu do 7 roku życiu. Z dniem ukończenia 7 lat wraz z rówieśnikami był przenoszony do baraków gdzie zaczęto mu wpajać od samego początku kim jest i w jaki sposób ma służyć innym. Dzieci z początku nie były narażane na ciężkie ćwiczenia lecz poprzez gry i zabawy wyrabiano w nich szybkość, gibkość oraz silę. Z czasem gdy chłopcy podrastali zmieniano im trening, rezygnując z gier i zabaw, a zastępując je cięższymi ćwiczeniami, zapasami mającymi na celu wyrobienie ich krzepy, siły fizycznej oraz umiejętności

Ustrój polityczny Sparty (VI w.p.n.e.powstał) był odmienny od tych jakie wykreowały inne państwa-miasta greckie.Obywatelami pełnoprawnymi mogli być jedynie mieszkańcy Sparty oraz pięciu osad tworzący ów polis. Spartanie byli rządzeni przez dwóch królów (zatem ustrój ów był oligarchiczny),także istniało zgromadzenie ludowe oraz rada starszych (starców)-ciało doradcze,które funkcjonowało przez cały rok.Zgromadzenie ludowe było zwoływane jedynie w najważniejszych momentach dla Sparty np. w celu ogłoszenia wojny. Ustrój Aten został określony jako demokracja ateńska i ostatecznie został ukształtowany w V w .p.n.e . za sprawą edyktu Peryklesa. Najważniejszym ciałem decyzyjnym było zgromadzenie ludowe ,które zbierało się kilka razy w roku a stanowili go wszyscy wolni obywatele Aten.Z życia politycznego byli wykluczeni niewolnicy,wyzwoleńcy,obcokrajowcy oraz kobiety. W przerwach między zgromadzeniami decydującą rolę sprawowała rada pięciuset .którą pośród siebie wybierali ateńczycy oni t

Historia starożytnej Grecji zaczyna się od powstania na wyspie Kreta tzw.kultury minojskiej na przełomie III i II tysiąclecia p.n.e..Była to wysoko rozwinięta kultura zdolna wybudować przepiękne pałace i świątynie.Zajmowali się minojczycy przede wszystkim hodowlą winorośli i handlem.Kulturę tą na pewno nie tworzyły plemiona greckie,które na półwysep Peloponeski przybyły dopiero w połowie II tysiąclecia.Kultura minojska zniknęła po roku 1450 p.n.e.to jest po straszliwym trzęsieniu ziemi który był skutkiem erupcji wulkanu na niedalekiej wyspie Thira.Do upadku przyczyniły się najazdy plemienia Achajów,które podbiły wszystkie wczesnogreckie ludy półwyspu Bałkańskiego oraz przyległa wyspy.Achajowie byli ludem bardzo wojowniczym,używającym nieznanych tubylczym plemionom Peloponezu rydwanów wojennych.Wokół swoich miast Achajowie budowali fortyfikacje,a w ich środku wznosili warowne twierdze-akropole.Najbardziej imponującym miastem zbudowanym przez Achajów były Mykeny zwane "złotym miaste

Wiele rzeczy wynaleźli starożytni z terenów,które dziś nazywamy kolebkami rozwiniętych cywilizacji,rzeczy które miały bezpośredni i znaczący wpływ na dalszy rozwój społeczeństwa.Oczywiście poruszamy się w zapisanym przez historyków schemacie tzw.kolebki cywilizacji,mimo że najnowsze badania obalają pewne stereotypy.Odkryto budowle na półwyspie indonezyjskim oraz w górach andyjskich,które są starsze niż te z Bliskiego Wschodu tj. na 6000 lat p.n.e..Nie moim celem jest obecnie obalać utrwalone świętości uczonych uniwersyteckich a jedynie przedstawienie w sposób przystępny prawdy obowiązujące. Umiejętność uprawy roli, hodowli zwierząt czy wynalazek koła dały podstawy do rozwoju społeczeństw i ich ekspansji terytorialnej.Następnymi krokami w rozwoju cywilizacji było zdobycie umiejętności budowy trwałych domostw z bloków skalnych oraz cegły i systemów irygacyjnych,które umożliwiły uczynić z jałowej ziemi,glebę urodzajną poprzez jej nawadnianie. Umiejętności te pozwoliły tworzyć trwałe os

Religie starożytnego wschodu były religiami POLITEISTYCZNYMI czyli czczono wielu bogów.Każdy z tych bogów był od różnych mniej lub bardziej przyziemnych rzeczy. Byli zatem bogowie od urodzaju płodów rolnych,od sił natury (deszczu i piorunów),od rzek i mórz oraz od krainy zmarłych i rajskich ogrodów (najpierw mieszkańcami ich byli wyłącznie bogowie a z czasem także zasłużone dusze).Wśród tych wielu bustw na początku nie było chierarchii ale z czasem ustanawiano takiego najważniejszego,zatem kapłani tego najważniejszego boga stawali się też najważniejsi (ilość pielgrzymów i wielość zostawianych darów czyniła z nich bogaczy).Wojny toczone przez poszczególne plemiona były rozgrywane pod sztandarami różnych najważniejszych bogów.Kto zwyciężał tego bogowie stawali się jedynymi,których czczono a komu się taki status nie podobał,to był zazwyczj przemocą usuwany ze społeczności.W Egipcie i Mezopotamii bogów przedstawiano pod postaciami zwierząt a njbardziej czczonym zwierzęciem w obydw

Mezopotamia (MESOPOTOMIA) znaczy w języku asyryjskim Międzyrzecze tj. krainę między rzekami Tygrysu i Eufratu. Mezopotamia,to w dzisiejszym rozumieniu federacja dwóch najważniejszych regionów;Asyrii (północne rejony) oraz Babilonii (południe),która to z kolei dzieliła się na dwie dzielnice;Sumer (ze stolicą Babilonem) oraz Akad. Około 3500 lat p.n.e. powstają pierwsze osady-miasta,wśród których największe znaczenie zyskuje UR,zaś inne to ERIDU,URUK, GIROSU,LAGESZ. W dolinie dwóch rzek starożytni osadnicy znaleźli najbardziej dogodne warunki do rozwoju.Ziemia tam była i jest najbardziej żyzna do uprawy płodów rolnych a po wprowadzenia systemów nawadniania wydajność ta jeszcze bardziej wzrosła. Atrakcyjność tej krainy była powodem dumy Mezopotamii ale i łakomym kąskiem dla  ludów spoza międzyrzecza. Przez wieki kraina ta wielokrotnie była podbijana przez ludy koczownicze,które wprowadzały swoje porządki prawne i religijne.Sumerów protoplastów państwa Mezopotamii w 1900 r.p.n.e. po

Historia Egiptu Do ok. 3000 r. p.n.e. istniały dwa niezależne państwa Dolnego i Górnego Egiptu .Po tej dacie pojawia się jedno państwo a było to wynikiem podboju Egiptu Dolnego przez Górny.Mimo to wciąż w Egipcie liczącą rolę zachowały dwa miasta Teby (Egipt Górny) oraz nowa stolica Memfis .Po zjednoczeniu pierwszym władcą tego dość dużego państwa zostaje Menes. Faraon czyli król Egiptu miał władzę nieograniczoną czyli decydował o życiu lub śmierci swych poddanych a jego słowo było prawem.Faraon rządził przy pomocy armii urzędników oraz armii żołnierzy.Z czasem gdy kapłani zyskiwałi na znaczeniu,faraon musiał się liczyć ze zdaniem najwyższego kapłana Amona ,a jeśli z zdaniem się nie liczył,to był przez tych kapłanów siłą usówany (za przykład niech posłuży los  faraona Amenhotepa ).Dzięki porozumieniu faraonów z kapłanami ci ostatni nadali faraonom tytuł syna boga Re czyli bogom równych. Kapłani stali sie także strażnikami skarbca Egiptu a faraon aby użyć zasoby tegoż skarbca np