Starożytny Rzym

W zamierzchłej starożytności Półwysep Apeniński był zamieszkany przez Etrusków jednak z czasem zaczęły się pojawiać kolonie najprzód fenickie a potem także greków.Legenda głosi,że pradawnymi założycielami Rzymu byli bracia bliźniacy Remus i Romulus.Innym razem mówi się o nieszczęsnych uciekinierach ze spalonej Troi i ich dziele budowy nowego państwa.
Rzym powstał w 753 p. n. e. nad rzeką Tybr. Miejsce było zresztą szczęśliwie dobrane. Znajdowała się tu najwygodniejsza, przeprawa rzeczna, musiała więc prowadzić tędy droga wiodąca do nadbrzeżnych salin, miejsca pozyskiwania soli, niezbędnej dla górskich plemion sabelskich zajmujących się hodowlą bydła i owiec. 
Dwa wieki (VII-V w.p.n.e.) trwało opanowywanie półwyspu przez rzymian a skończyło się ono definitywnie w 272 r. p.n.e.wygnaniem króla fenickiego Pyrrusa z Sycylii.
Żądza podbojów i ciągłego rozszerzania swego terytorium doprowadziła do trzech wojen punickich w przeciągu lat 264-146 p.n.e.wojny te doprowadziły do opanowania terenów północnej Afryki oraz południowej Hiszpanii.Rozprawiwszy się z Kartagińczykami,rzymianie w I w.p.n.e. podbijają Macedonię a następnie półwysep Peloponeski.Rzym miał w swym władaniu niemal wszystkie terytoria basenu morza Śródziemnomorskiego.
Przez pierwsze 250 lat swego istnienia Rzym był monarchią. Za panowania rodu Tarkwiniuszy osiągnął pozycję jednej z najpotężniejszych monarchii na Półwyspie Apenińskim. 
Po upadku monarchii Rzym stopniowo podupadał. Wyniszczały go spory wewnętrzne oraz wojny z Ekwami i Wolskami. Wewnętrzne spory złagodziło wprowadzenie w 449 p. n. e. Praw Dwunastu Tablic, pierwszej rzymskiej kodyfikacji prawa zwyczajowego. 
W pierwszym półwieczu po upadku monarchii doszło również do powstania podstawowych instytucji republikańskich, stanowiących o charakterze tego państwa na następne lata. Władzę wykonawczą w miejsce monarchii przejęło dwóch konsulów wybieranych na okres jednego roku. W tym samym czasie zaostrzyła się walka pomiędzy arystokracją patrycjuszowską, a obywatelami o znacznych majątkach lecz pozbawionymi odpowiedniego pochodzenia, skupionymi w organizacji plebejskiej. Jej przywódcami byli wówczas trybuni ludowi – Gajusz Licyniusz Stolo i Lucjusz Sekstiusz Lateranus. W 367 roku p. n. e. doprowadzili oni do uchwalenia ustawy otwierającej plebejuszom drogę do konsulatu. Prawo to umożliwiało plebejuszom ubieganie się o konsulat, ale od 342 p. n. e. zawężono je w taki sposób, że co roku jeden z konsulatów musiał być sprawowany przez plebejusza. Dopiero w 172 wybrano po raz pierwszy dwóch konsulów z rodzin plebejskich.W senacie działały dwa zwalczające się ugrupowania;optymatów (arystokracja) oraz popularów (ziemiaństwo).
W I w.p.n.e.toczyły zaciekłe walki bratobójcze w wyniku czego w roku 60 powstaje pierwszy triumwirat (Pompejusz,Krassus,Juliusz Cezar) jednak ten ostatni w 45 r.p.n.e. widząc silne poparcie ludu rzymskiego czyni siebie dyktatorem,Cezarem władającym Imperium.W roku następnym w trakcie idów marcowych ginie Cezar.Oktawian,Antoniusz,Lepidus tworzą drugi triumwirat,który także nie jest trwała w rezultacie wojen w 31r. p.n.e.tytuł Cezara i władzę absolutną przejmuje August Oktawian.W tym miejscu kończą się czasy starożytne Rzymian a zaczynają się czasy nowożytne od narodzin Jezusa w małej osadzie Palestyńskiej,Betlejem.
Starożytny Rzym


RZYM film