Powrót korony Piastowskiej

Korona Polska wraca w ręce Piastów dzięki uporowi i niezłomności w dążeniu do celu księcia kujawskiego Władysława Łokietka.Cel uświęcał wszelkie środki i nie wykluczone,że to za sprawą Łokietka następca Wacława II,Wacław III zostaje otruty w drodze do Krakowa. Urodzony w 1260 lub 1261 r., zmarł 2 III 1333 r. w Krakowie, gdzie został pochowany; syn księcia Kazimierza kujawskiego i jego trzeciej żony Eufrozyny, córki księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza I; ożeniony z Jadwigą, córką Bolesława Pobożnego, z którą miał sześcioro dzieci; od 1267 r. książę łęczycki i kujawski, od 1288 r. - sieradzki, w okresie 1296-1300 książę wielkopolsko-pomorski, 1288-1292 i od 1305 r. - sandomierski, od 1306 r. książę krakowski, pomorski i kujawski, od 1314 r. - wielkopolski, od 1320 r. król polski.  Po śmierci Leszka Czarnego w 1288 r. toczył walki z  książętami śląskimi, Henrykiem IV Probusem i Wacławem II czeskim. Pokonany przez tego ostatniego w 1292 r. musiał opuścić Sandomierz, zrzec się wszelkich praw do Małopolski i uznać jego zwierzchnictwo, otrzymując w lenno ziemię sieradzką i dzielnicę kujawską.  Wybrany w 1296 r. wbrew testamentowi Przemysła II na tron wielkopolski, przybrał tytuł księcia Królestwa Polskiego i Pomorza, co doprowadziło do walk z Henrykiem III Głogowskim. Ponieważ nie mógł sprostać Wacławowi II i tracił poparcie w kraju, Łokietek został złożony z  tronu na zjeździe w Poznaniu w 1300 r., po czym schronił się na Węgry. W 1304-5 r. przy pomocy oddziałów węgierskich opanował ziemię sandomierską, a po śmierci Wacława II (1305 r.) i Wacława III (1306 r.), odzyskując poparcie społeczne, zajął Kraków i Pomorze Gdańskie. Popierany przez arcybiskupa Jakuba Świnkę, musiał stawić czoło opozycji krakowskiej pod przewodnictwem biskupa Jana Muskaty, co przeszkodziło mu w udzieleniu pomocy Pomorzu Gdańskiemu opanowanemu w 1308-09 r. przez Krzyżaków.  W Krakowie jeszcze raz wybuchł bunt w 1311 r., tym razem pod wodzą wójta Alberta.  W 1314 r. Łokietek opanował Wielkopolskę, korzystając z wybuchu powstania przeciw synom Henryka III głogowskiego. Starania o koronę królewską zostały uwieńczone sukcesem w 1320 r. Ostatnie lata jego panowania upłynęły pod znakiem eskalacji konfliktu polsko-krzyżackiego, co zakończyło się, mimo zwycięstwa pod Płowcami w 1331 r., utratą Kujaw rok później. Pochowany w katedrze wawelskiej.